Dawno nie było o gołębiach!

No niestety...

Wszystkie moje starania zmierzające do pogonienia natrętnego ptactwa z mojego balkonu spełzły na niczym...Gołębie jak przychodziły, tak przychodzą. W celach różnych zresztą.

Czasem jest to prokreacja, czasem...sentyment do mojego balkonu. 

W wyniku ich wizyt, balkon jest obfajdany równo i bogato. Szczególnie w jednym miejscu.

Upatrzyły sobie ptaszyska taką półeczkę, pod płytą balkonu sąsiadki z góry.

Moja drewniana kratka, którą instalowałam z wielkim pietyzmem przy pomocy męża, nie dochodzi do końca ściany lecz pozostawiona jest kilkunastocentymetrowa przestrzeń między jej górną listwą, a płytą balkonu nade mną. I tam właśnie te skunksy się roją! 

Siedzą sobie pod daszkiem, grzeją tyłki i załatwiają swoje potrzeby fizjologiczne gdzie popadnie. I wcale się nie krępują! 

A ja nie mam już sił sprzątać i myślę o rozwiązaniu tego problemu.

Muszę im zająć CZYMŚ miejsce. Tylko czym?

Niektórzy sadzają na parapetach zewnętrznych pluszowe zwierzaki, inni wieszają szeleszczące torebki, wiatraczki, ale jak zauważyłam niewiele to daje..

W sklepach budowlanych sprzedają taśmy z wąsami. Przykleja się taką taśmę i gołąb nie usiądzie.

Nie wiem, czy to jest taka taśma, ale kiedyś czytałam, że na jakimś osiedlu była straszna afera, bo założono te taśmy z wąsami z drutu i gołębie po prostu nadziewały się na to, usiłując usiąść...

Ale co zrobić z takimi obsrańcami? Oto jest pytanie!

W końcu wymyśliłam. Mam taką girlandę ze sztucznej choinki, założę w sposób odpowiedni na górną część kratki i zajmę dziadom ich półeczkę. 

Już ja was dranie przechytrzę! - myślałam mściwie.

Jak postanowiłam, tak zrobiłam. Choć mam katar i kręci mi się w głowie!

Najpierw umyłam porządnie całą kratkę i ścianę. W tym celu musiałam wejść na drabinę. Czułam się nienajlepiej, ale co tam! Już ja wam pokażę! - odgrażałam się ptaszyskom w duchu.

Myłam sobie w najlepsze kratę, gdy znienacka z obrzydliwym gruchotem nadleciał pokaźny egzemplarz! I to prosto na mnie wypadł!

O mało nie spadłam z drabiny! Tego by tylko brakowało! Stałam wysoko, mogłam wylecieć przez balkon!

I mąż by został wdowcem - myślałam sobie, widząc go oczami duszy w czarnym garniturze i krawacie, też czarnym.

- Panie kochany, a na co zmarła pana żona? - będą pytały znajome.

- A wypadła z balkonu, jak myła gó..na gołębi - odpowie on...

Nie jest to romantyczne, parwda? Już jak zejść z tego łez padołu, to godniej nieco!

Robotę zakończyłam, pomyłam jeszcze płytki i z satysfakcją spojrzałam na swoje dzieło - czyściuteńki balkon i kratę zwieńczoną sztuczną świerkową girlandą. 

Nie minęło pół godziny, przyleciała parka...Usiadły na poręczy, szacując ciekawie mój balkonik.

Wysprzątany, czyściutki, elegancki...

Tak jakby oceniały, w którym miejscu najlepiej będzie...narobić...

Myślę sobie, każdy woli nawalić na czyste jak na brudne, co nie?