Mała Gruśka

No bo, kurczaki, TO NIEPRAWDA, co mówi moja mama, że ja od małego byłam niemożliwa! I złośliwa! To są najzwyklejsze kalumnie i pomówienia! Zawsze byłam człowiekiem myślącym, od noworodka!!!!
Mój wujek, a właściwie brat babci, był człowiekiem niezmiernie utalentowanym artystycznie. Pięknie malował i śpiewał. W chórze "Harfa". Był zafascynowany Chinami, gdyż z tym chórem miał możliwość bytności w tym kraju, czego nie każdy mógł dostąpić w czasach PRL - u..
Mała Grusia przyszła na świat w piękny październikowy dzień i po krótkim pobycie w szpitalu znalazła się w domu. Leżała sobie grzeczniutko w beciku i rozglądała się ciekawie po pokoju, rozmyślając nad problemami nurtującymi świat początku 60-tych lat. I nie tylko. Wówczas stanął nad nią wspomniany wujek i powiedział z zachwytem: jakie śliczne dziecko! Jak mała Chineczka! Bo wszystko co z Chinami się kojarzyło, zasługiwało na miano "ślicznego"...A Grusia miała oczka przepiękne, skośne, mongolskie....
Mała Gruszka rosła jak na drożdżach, bo apetyt jej dopisywał od urodzenia. Była zdrowa i dorodna. Już od małego wzbudzała zainteresowanie płci przeciwnej, czasem przez dwuletnich kawalerów była nawet dokarmiana łakociami różnymi, biszkopcikami i innymi pysznościami. Gdy miała cztery latka  podobno już była mocno pyskata, ale chyba ta opinia jest  przesadzona! Mała Gruszeczka miała zawsze poczucie godności i swoje zdanie, a przejawy wszelkie łamania jej woli karała z wielką konsekwencją. Gdy "niedobra" mama przeciwstawiła się jej zachciankom, czteroletnia mądrala złapała za nożyce i spacerując po pokoju chlast - firanka, chlast - obrus, chlast - ściereczka. Tak pocięła ze złości sześć rzeczy. A co, na drugi raz niech nie zadzierają! Gdy mama nakazała  Grusi założyć sukienkę nielubianą, taką niebieską w białe kółeczka, mała złośnica poproszona o pozowanie do fotografii - owszem, zapozowała ale...wypinając tylnią część ciała i ukazując zebranym swoje różowe majtosy. A propos zdjęć - prawie na każdym Gruszeczka miała albo wywalony ozór albo wściekłą minę..Bo ją ludzie denerwowali! Raz mądralinka znalazła puszkę zielonej farby olejnej. Niewiele myśląc wymalowała sobie eleganckie rękawiczki do łokci, taka z niej była modniacha! Czyszczenie trwało parę godzin...Włażenie na drzewa, na szafę, jazda na łyżwach po kuchni - te zabawy były na porządku dziennym tak samo zresztą jak burzenie starszemu bratu misternie pobudowanej piramidy z klocków. Taka była mała Grusia. Więc niech NIKT, KURKA WODNA, nie waży się mówić, że była niemożliwa, bo mogę się MOCNO ZDENERWOWAĆ tą rażącą niesprawiedliwością i WYBUCHNĄĆ, NO!